Vietnam’a 2005 kasım sonu Tayland ve Kamboçya’dan sonra gittik. Tayland fazla turistik, Kamboçya fakirlik ve geçmişin taşıdığı izler yüzünden kederli bir havası varken (mayın yüzünden her yerde sakat insanları görüyorsunuz), Vietnam bizi sürprizlerle karşıladı. 1. sürpriz komünist bir ülke beklerken son derece lüks otelleri, mağazalarıyla avrupadan farksızdı. 2. sürprizi ise bir şehirde bu kadar çok motorsiklet olabilir mi, sadece Ho chi minh(saigon)’de 3 milyon var ve karşıya geçmek kabus oluyor.
İnsanları sıcak ve vietnam savaşını kazanmış olmanın gururu var. Bu savaşı nasıl kazandıklarını merak ediyorsanız günübirlik turlarla tünelleri ziyaret edebilirsiniz.(senelerce yerin altında yaşayıp, inanılmaz tuzaklar hazırladıklarını görünce anlıyorsunuz Amerikalılar nasıl kaybetmişler). Şehir içindeki tarih, savaş müzelerini, diğer turlara katılıp(mekong deltası) gününüzü eğlenceli hale getirebilirsiniz.
İlk geldiğimiz akşam bara çıkalım deyip kendimizi dışarı attığımızda bomboş sokaklarla karşılaşınca tırsmıştık.(ısrarlı bir tuk tukçuda(bisikletli) peşimizi bırakmadı) Neyse barların olduğu cadde pek şenlikli ve eğlenmiştik(otururken aniden önümüzden geçen sıçan dışında, onu daha sonra parkta da görecektik).Her şeyin fiyatı inanılmaz ucuz ve pazarlık da mevcut.
Kadınların kıyafetleri inanılmaz zarif, batılı kadınlar pek bir hevesle alıyoruz ama(dolapta duruyor) onlar kadar güzel durmuyor. Taksi şoförünün eline parayı koymayın hakaretten sayıyorlar.(biz yaptık, dilenci muamelesi gibi algılıyorlar, gururlu adamlar) Vietnam mutfağı gayet lezzetli. Özellikle şeffaf pirinç ekmeklerini, üzerine yediğiniz şeyden sarıp dürüm yapın. Orada yaşamayı isterdim ama bir de motorsikletleri olmasa. Tatil dönüşü Vietnam fotoğraflarını ablamın bilgisayarına attım ablam da sağolsun cd’ye çekip bütün fotoları silip, cd’yi de kaybedince elimde hiçbir fotoğraf yok. (insan kaç kere boynuna pitonu alıp resmini çektirir).
Neyse benden bu kadar başka sorularınız varsa buradayım efenim. Son bir şey sabah için; yeter uzakdoğu yemekleri batılı kahvaltı(amerikan tarzı ama 5 saat tok tutuyor sizi. sosis, sahanda yumurta, mantarlı soğan, minik kuru fasulyeler, patates köftesi, domuz pastırması(bacon, size kalmış) , istiyorum diyenlere(artı güzel kahveler) sahibi amerikalı bobby brewers coffee 45 bui vien street. pham ngu lao ward. Bu caddede ucuz hostel, hediyelik dükkanlar ve bir üst sokağı yanılmıyorsam barları bulabilirsiniz.(fiyatlar ilginç ya vietnam dongu kullanıyorsunuz ya da amerikan doları, size kalmış. 1 kahve 20.000 vietnam dongdu(rakamların onbinler basamağında olması enteresan). 1dolar yanılmıyorsam 14.000 vnd.) Vizeyi almak için maalesef Tayland’a gitmeniz gerekiyor bu arada, çünkü Türkiye’de elçilikleri yok. Bankgok’ta ya kendiniz elçiliğe gidebilir ya da acentelere gidip küçük komisyon karşılığında 1-2 gün içinde vizenizi alabiliyorsunuz.(fotoğraf almayı unutmayın yanınıza) Son not bir arkadaş vize konusunda beni uyardı., Ankara’da elçilikleri varmış, 2 sene önce baktığımda yoktu, neyse bir zahmet Ankara’ya gidip vizenizi alabilirsiniz
