Remzi Gökdağ12 Nisan pazar günü sabah 10:30’da Lizbon sokaklarını terkedip çevreyoluna bağlandık. Hedefimiz İspanya’ydı. İlk planlarımızı Sevilla’ya göre yapmıştık.
Tahmini varış saatimiz de 16:00’ydı. Bizi Portekiz ve İspanya yollarında her zaman koruyan, kollayan, doğru yolu gösteren yol arkadaşımız Nuvi’mizi de ayarlayıp Vasco da Gama köprüsünden geçerek İspanya yönüne hareket ettik. Paralı otoyoldan İspanya sınırına kadar devam ettik. Geniş, temiz ve boş yolun bize maliyeti 16 Euro oldu.
Elvas kasabasını geçtikten sonra İspanya sınırına girdik. Güneye sapıp E-803 karayoluyla Sevilla’ya yöneldik. Bir yandan da haritadan çevredeki kentleri ve rotamızı tartışıyorduk. Hava güzel, yollar boştu. Bu şartlar daha uzun araba kullanma imkanı veriyordu. Sevilla’ya erken varmaktansa daha uzun mesafedeki Cordoba’ya gitmeye karar verdik. Daha önceden rezervasyon yapmamanın avantajıydı bu son hareketimiz. Belli bir plana bağlı kalmaktansa karşımıza çıkacak sürprizleri yaşamak daha keyifliydi. Cordoba yol ayrımına birkaç kilometre kala kararımızı verdik ve rotamızı Cordoba’ya çevirdik.
Nuvi’nin tüm itirazlarına karşın Cordoba yoluna girdik. N-432 bir önceki karayoluna göre bomboştu. Uzun süre ne önümüzde ne de arkamızda araç yoktu. İşin garibi karşı yönden gelen araç sayısı da yok denecek kadar azdı. Endülüs’ün kalbinde bomboş bir yolda ilerlemenin keyfi bambaşkaydı. Müzik listemizin günün anlam ve önemini yansıtan şarkılarını dinleyerek eşsiz bir doğa içinde yol alıyorduk.
Baharın en güzel günlerine denk gelen bu yolculuğumuzda hava da çok güzeldi. Bembeyaz bulutların yerleştiği mavilik ve altında uçsuz bucaksız tarlalar, yeşillikler ve ağaçlar. Zaman zaman küçük köylerden geçiyorduk ama hiçbirinde durmadık. Uzaktan bakıldığında terkedilmiş yerleşim yerleri gibiydi her biri. Ne bir araç ne de insan belirtisi yoktu. Bu ıssızlığı İspanyolların siesta zamanı diye yorumladık.
N-432 karayolundaki uzun ve keyifli yolculuğumuz Cordoba’ya kadar devam etti. Kente yaklaşırken Cordoba planımızı tekrar gözden geçirdik. Önce merkeze gidip, kentin sokaklarında arabayla gezecektik. Sonra gözümüze kestirdiğimiz bir parka arabayı bırakıp dar sokakları yürüyerek keşfedecektik. Bütün bunları yapmadan önce kalacağımız oteli de belirlememiz gerekiyordu.
Cordoba’nın sokakları bomboştu. Turistler dışında caddelerde kimse yoktu. Yerel halk evlerine çekilmiş siestalarının keyfini çıkarıyordu. Navigasyon arkadaşımız Nuvi’nin bazı garip tarifleriyle Cordoba’nın merkezinde çıkmaz bir sokağa girdik. Yolun kenarında bekleyen bir taksiciden İspanyolca yol tarifi dinleyip hiçbir şey anlamadıktan sonra tamamen şans eseri dar sokaklarda yolumuzu bulmaya çalışıyorduk. Sonunda kenti ikiye ayıran nehrin kenarından turist otobüslerini takip ederek merkeze ulaştık.
Arabayı parkedip nehir kenarında yürürken karşı kıyıda muhteşem minaresiyle Kurtuba Camii yükseliyordu. İspanyolların “The Mezquita Mosque – Cathedral” dedikleri bu yapının içine girdiğimizde şaşkınlığımızı gidermek için bahçede biraz soluklandık. Saat 17:00’ye yaklaşıyordu ve ziyaret 19:00’a kadar devam ediyordu. Hemen biletlerimizi alıp içeri girdik. Geç saatlerde böyle yerleri gezmenin en büyük avantajı turist kalabalığının azalması. Az sayıda ziyaretçiyle birlikte ünlü caminin içine girdik.
Kurtuba Camii İspanyolcada Arapça “Mescit” kelimesinden türemiş Mezquita adıyla biliniyor. Bir zamanlar Endülüs Emevilerine başkentlik yapan Cordoba’nın bu en muhteşem yapısının temelleri Vadil-Kebir nehri kenarında 786’da I. Abdurrahman tarafından atılmış. Dünyanın en büyük ve en eski camilerinden biri olan yapıda 1293 sütun bulunuyor. Sonraki yıllarda katedrale çevrilen bina bugün Cordoba Katedrali olarak biliniyor.
Son derece hassas ve özel işlemelerle süslü sütunlar arasında iki saatimizin nasıl geçtiğini anlamadan bu yapıyı gezdik. Kapanma saatine az bir süre kala istemeden de olsa burayı terketmek zorunda kaldık.
Cordoba’nın tarihi merkezi Kurtuba Camii’nin çevresindeki dar sokaklara kurulmuş. Labirenti andıran bu sokaklar bugün tamamen turistik bir görünüş alsa da kentin o eski havasını hala yansıtmayı başarıyor. Caminin yanından nehire paralel uzanan yolda görülmeye değer çok sayıda meydan ve sokak bulunuyor.
Hava kararana kadar bu sokaklarda zaman geçirip yemek için tarihi Cordoba merkezine geri döndük. Buraya özel geleneksel yemeklerin bulunduğu bir restoranda akşam yemeğimizi yedikten sonra saat 23:00’e yaklaşırken otelimize vardık.
